-
1 odwaga
brak mi odwagi — I don't have the heart lub courage
dodawać (dodać perf) komuś odwagi — to bolster up sb's courage
dodawać (dodać perf) sobie odwagi — to screw up one's courage
zdobyć się ( perf) na odwagę — to muster up one's courage
odwagi! — be brave!, take heart!
* * *f.(= męstwo) courage, bravery; nie grzeszyć odwagą be soft-hearted; mieć odwagę coś zrobić have courage to do sth; odwaga cywilna moral courage; stracić odwagę lose heart l. one's nerve; to wymaga odwagi it takes courage; zebrać się na odwagę muster (up) l. summon up the courage.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwaga
-
2 odwa|ga
f sgt courage- bezprzykładna/niesłychana odwaga exceptional/incredible courage- dodać komuś odwagi to bolster up sb’s courage- nabrać odwagi to muster a. summon up one’s courage- natchnąć kogoś odwagą to infuse courage into sb- nie grzeszyć odwagą a. nadmiarem odwagi to not be exactly brave- odebrać komuś odwagę to take away sb’s courage- odwaga go opuściła his heart sank- poczuć przypływ odwagi to feel a surge of courage- odznaczać się odwagą to be brave a. courageous- stracić odwagę to lose courage- uzbroić się w odwagę to take one’s courage in both hands- miał odwagę stanąć w obronie przyjaciela he had the courage to defend his friend- nie miał odwagi przyznać się, że… he didn’t have a. lacked the courage a. heart to admit that…- odwagi! take heart!- wykazać się odwagą w sytuacji zagrożenia to display courage in the face of adversity□ odwaga cywilna moral courageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwa|ga
-
3 tra|cić
impf vt 1. (przestawać mieć) to lose także przen.- tracić majątek to lose a fortune- tracić łączność to lose contact- tracić głos to lose one’s voice- tracić władzę w nodze/ręce to lose the use of one’s leg/arm- tracić przytomność to lose consciousness- tracić oddech to get out of breath- tracić wzrok/słuch to lose one’s sight/hearing- tracić pamięć to lose one’s memory- tracić odwagę to lose courage- tracić nadzieję to lose a. abandon hope ⇒ stracić2. (marnować) to waste- tracić czas/okazję to waste time/an opportunity- tracić ciężko zarobione pieniądze to fritter away hard-earned money- tracić pieniądze na jakiejś transakcji to lose money in a transaction ⇒ stracić3. (zabijać) to execute- skazańców tracono przez powieszenie the condemned were executed by hanging ⇒ stracić4. (zrzucać) tracić liście to shed leaves- rośliny tracące liście na zimę deciduous plants■ tracić głowę to lose one’s head- tracić oczy to lose one’s sight- tracić wątek to lose the thread- tracić panowanie to snap, to lose one’s temper- tracić grunt pod nogami to lose one’s footing, to get out of one’s depth- tracić miarę to know no measure (w czymś in sth)- tracić ducha to lose one’s spirit- tracić na wartości to depreciate, to lose value- tracić kogoś/coś z oczu to lose sight of sb/sth- tracić głowę dla kogoś to fall head over heels in love with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tra|cić
См. также в других словарях:
odwaga — ż III, CMs. odwagawadze, blm «śmiała, świadoma postawa wobec niebezpieczeństwa, zdolność do takiej postawy; męstwo, śmiałość, nieustraszoność; siła moralna» Bezprzykładna, niesłychana, szalona odwaga. Poczuć przypływ odwagi. Komuś nie brakuje… … Słownik języka polskiego
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
stchórzyć — dk VIb, stchórzyćrzę, stchórzyćrzysz, stchórz, stchórzyćrzył «stracić odwagę, śmiałość, przestraszyć się; cofnąć się przed czymś pod wpływem strachu» Stchórzyć w obliczu niebezpieczeństwa. Stchórzył przed ostateczną decyzją. Nie poszedł na… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
